هر کجا هستم باشم آسمان مال من است
سلام دوستان گلم
هر آمدنی یک رفتنی در پیش دارد،آمدم خداحافظی
همیشه از خدا حافظی متنفر بودم اما گاهی اوقات مجبوریم که بگوییم:خداحافظ
آمدم از همه تشکر کنم
از مهدی(چند قدم نزدیکتر به خدا)که مثل یک برادر به من کمک کرد،
آقا پدیده که به من لطف داشتن،آقا محمد(به رنگ باران)که با همدردی هاشون باعث شدن حس کنم تنها نیستم،
نسترن جان که زحمت درست کردن قالب وبلاگ به گردنشون بود،
فائقه خانم گل گلاب که با نظراتش به من دلگرمی می داد و با قلب پاکش به من انرژی می داد،
طاهره.س،حوت،سهیلا که به من لطف داشتن،
آقا وحید(تنها)که اشک من رو همیشه با شعرهای زیباشون در می آوردن،
یکی از خادمین هیئت انصار العباس(ع)که من رو به جمعشون راه دادن و بهترین اتفاق زندگیم رو رقم زدن،
کویر،فاطیمای عزیز که به من خیلی لطف داشت،
نازنین جونم که خیلی خیلی مهربان بود و در بهتر شدن وبلاگم کمک کرد،
باران(دختر غم)،امیر حسین،سید محمد حسین حسینی،کیوان(پسرک عاشق) که همگی به یادم بودن،
سارا جان که خیلی دوستش دارم،
آقا احسان(باغ بارون زده)که از دست من ناراحت شدن آقا احسان من منظوری نداشتم
در اخر از کسی که هیچ کس نمی شناستش اما اگر یادش نبود بهانه ای برای نوشتن نداشتم،
اگر کسی رو فراموش کردم از صمیم قلب عذر می خوام
درسته که اول وبلاگم نوشتم:"به نام زندگی هرگز مگو هرگز"
اما خودم میگم:
هرگز فراموشتون نمی کنم
شعر خداحافظی رو یادتون هست؟
خداحافظ اما تو همواره یادت بماند...
خداحافظی کرده بودم تو باور نکردی..................
در آخرم باید تشکر کنم از پرویز پرستویی عزیز که با خوندن این دکلمه با صدای گرمش صفای خاصی
به وبلاگ داد،
خیلی خیلی دوستون دارم
زیر سایه مولا علی پاینده باشید
حلال کنید
در دل تاریک این شبهای سرد،
ای امید ناامیدی های من!
برق چشمان تو همچون آفتاب،
می درخشد بر رخ فردای من
